کد مطلب:94562 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:116

خطبه 145-در فنای دنیا












[صفحه 365]

ای مردم، انواع گوناگون مرگها، شما را هدف و نشانه قرار داده است. نوشیدن هر جرعه آب، با سرفه ای و آب جستنی در گلو همراه است و در میان هر لقمه ای دهان گیر، استخوانی گلوگیر وجود دارد. با وصول و نیل به هر نعمتی، خوشی و نعمت دیگری را از دست میدهید. روزی از عمر كسی به فردا نمیرسد و لحظه ای بر عمرش افزوده نمی گردد، مگر آنكه امروزش فنا شود و روزی از روزهای زندگیش تباه گردد. میلی به طعام لذیذ امروز پیدا نمی كند، مگر آنكه نیرو و قدرت غذای دیروزش زایل شده باشد. نشانه های نوین در وجودش ظاهر نمی گردد، جز اینكه آثار و علائم پیشین در وی كشته شود. شادیش به غم مبدل نمیگردد، مگر اینكه جوانی و شادابی را به كهولت و سستی سودا كند. همچون كشتزاری كه باید آنچه را در آن رسته است بدرود تا بتواند دگربار در آن، دانه كشت كند. پدران و مادران، ما را گذاشتند و گذشتند و ما فرزندان، اینك از آنان به یادگاریم. بنگرید كه چگونه فرع، پس از رفتن اصل، بجای میماند؟

[صفحه 365]

هر بار بدعتی در كار دین ایجاد شد، نتیجه و ثمره اش نابودی سنتی از رسول خدا بود حال كه چنین است سزاست كه از بدعتها احتراز كنید و بجای ره سپری در طریقت ظلمت، پای براه روشن هدایت نهید. زیرا، سنت و روش دیرین، پسندیده ترین كردار است و ایجاد بدعتهای نوین ناپسندترین رفتار


صفحه 365، 365.